‘Oprechte betrokkenheid bij het kind, de ouders en elkaar’

“Kinderen zijn in die vier decennia niet veranderd, de maatschappij des te meer.” Dat vindt Max van de Pol. Met het diploma van de pedagogische academie in Ede op zak ging hij op 1 augustus 1978 aan de slag als onderwijzer op de Zwijndrechtse lagere school De Wingerd. Nu, 40 jaar later, is hij directeur kwaliteit & personeel 7 - 13 jaar en lid van het bestuurlijk managementteam van PIT kinderopvang & onderwijs.

“Het liefst was ik sportleraar geworden. Ik deed aan voetbal en atletiek, maar bleek te slecht in turnen. Als jeugdtrainer bij de atletiekvereniging vond ik het (samen)werken met de kinderen erg leuk en koos voor het vak van leerkracht. Bewegen is wel altijd de rode draad gebleven, in mijn werk en privé. Van het organiseren van allerlei sportevenementen en het initiëren van het beweegplan voor de kindcentra van PIT tot het voorzitterschap van korfbalvereniging Albatros.” Van de Pol heeft altijd lesgegeven in de bovenbouw, tot hij directeur werd van de Julianaschool. “Later werd ik ook interim-directeur van De Brug en De Bron en daarna kreeg ik Het Akkoord en Margriet erbij. In 1998 ging ik bovenschools werken bij PCOAZ waar onder andere deze locaties onder vielen en in 2005 werd ik directeur kwaliteit & personeel. Dat bleef ik bij het ontstaan van PIT kinderopvang & onderwijs in 2015, waarbij ik me sinds begin dit jaar richt op de ontwikkeling van kinderen van 7 tot 13 jaar in ons onderwijs en onze buitenschoolse opvang.”

Koploper

Hoe is het om 40 jaar dezelfde werkgever te hebben? “Er kwamen altijd weer nieuwe uitdagingen, want de organisatie was en is koploper. Zo was PCOAZ de eerste onderwijsstichting met een professioneel bestuur. Als PIT zijn we een van de eerste organisaties die kinderopvang en onderwijs integreren met als volgende stap dat we ons richten op de ontwikkeling van het jonge kind van 0 tot 7 jaar en het oudere kind van 7 tot 13 jaar. Verder onderscheidt PIT zich door een goede balans tussen professionaliteit en oprechte betrokkenheid bij het kind, de ouders en elkaar. Dat past bij mij. Wat de grootste verandering is in die 40 jaar? Dat de maatschappij voortdurend bezig is om kinderen 24/7 bezig te houden en voor alles te behoeden. Zo ontnemen we hen hun creativiteit en de kans om met risico’s om te gaan en grenzen te verleggen. Kinderen mogen zich best vervelen. Zo leren ze zichzelf te vermaken en uitdagingen aan te gaan. Ik ben altijd bezig geweest en hoop er nog lang mee bezig te kunnen blijven om kinderen op een hoger plan te tillen met al hun talenten en om hun nieuwsgierigheid te stimuleren. Ieder kind doet ertoe en moet optimaal tot zijn recht komen. Bij alles wat ik doe, vraag ik me af wat de kinderen eraan hebben. Hun ontwikkeling staat centraal. Bij mij en bij alle andere PIT’ers.”